Płeć społeczno-kulturalna to konstrukt, który odnosi się do ról, zachowań, działań, oczekiwań i norm społecznych związanych z byciem mężczyzną lub kobietą w danym społeczeństwie. Te różnice są uczone i wdrażane poprzez różne instytucje społeczne, takie jak rodzina, edukacja, religia i media. Polska, jako społeczeństwo o silnym tle tradycyjnym i religijnym, ma swoje specyficzne wzorce, które wpływają na to, jak płeć jest spostrzegana i zrozumiana.
W polityce Polski, kwestia płci społeczno-kulturalnej jest szczególnie widoczna. Mimo iż zasadniczo obie płcie mają równe prawa do aktywności politycznej, praktycznie zauważamy pewne różnice. Na przykład, kobiety są niedostatecznie reprezentowane na najwyższych stanowiskach decyzyjnych. Pomimo, iż w ostatnich latach nastąpił wzrost udziału kobiet w polityce, to jednak jest on nadal niewystarczający w stosunku do ich udziału w populacji. Taka sytuacja wynika często z utrwalonych stereotypów dotyczących ról płciowych, które wpływają na oczekiwania społeczne wobec kobiet i mężczyzn w polityce.
W mediach, obraz płci jest często przedstawiany w sposób stereotypowy. Kobiety są często pokazywane w kontekście domu i rodziny, podczas gdy mężczyźni są często przedstawiani jako dominujący w sfere publicznej i zawodowej. Te stereotypy są często nieświadomie wzmocnione przez treści medialne, które potęgują tradycyjne role płciowe.
Jednakże, zarówno w polityce, jak i w mediach, obserwuje się stopniową zmianę. Wzrasta świadomość społeczna dotycząca równości płci, a działania na rzecz równouprawnienia kobiet są coraz bardziej widoczne. Młodsze pokolenia Polaków i Polek często odrzucają tradycyjne role płciowe i dążą do większej równości.
Tak więc, mimo że płeć społeczno-kulturalna nadal ma wpływ na politykę i media w Polsce, istnieje tendencja do zmian. Równość płci jest coraz bardziej doceniana i promowana, a zarówno mężczyźni, jak i kobiety, mają coraz więcej możliwości wyrażenia swojej tożsamości w sposób, który nie jest ograniczony przez tradycyjne normy płciowe.
